Verlaten op het station

Dit zal vast niet de eerste mopperblog zijn over dit onderwerp en van mijn kant al helemaal niet, omdat ik al eerder een flink stuk heb geschreven over het openbaar vervoer. Mocht iemand het willen lezen, dan kan ik dit natuurlijk altijd nog posten, want ik heb het nog op mijn laptop staan. Maar eerst wil ik mijn grote frustraties kwijt over een van de nieuwere ontwikkelingen in het openbaar vervoer: de OV chipkaart.

Zoals sommigen misschien weten, studeer ik sinds december niet meer. Daarmee is mijn studentenreisrecht ook tijdelijk stop gezet. Wanneer dit het geval is en je wel saldo hebt op je OV chipkaart, kun je gewoon op saldo reizen. Althans, dat is wat aan de ene kant verteld wordt.

In de bus gaat dit vlekkeloos. Ik check in en als ik uitcheck, geeft het apparaatje braaf aan voor hoeveel euro’s ik weer gereisd heb. Nog nooit problemen mee gehad. Ook opladen bij de oplaadpunten gaat prima. Maar reizen met de trein is en blijft een probleem.

Zo is er natuurlijk een periode geweest dat niemand kon inchecken. Gedurende die periode konden conducteurs ook niet zien wie wel en geen student was. Gratis reizen was geen probleem. Echter, nu kunnen ze dat wel zien en ik probeer dus trouw in en uit te checken. De enige kink in de kabel hier is dat die poortjes keer op keer hysterisch beginnen te piepen en aangeven dat ‘in- en uitchecken niet mogelijk is’.

Als ik naar een conducteur stap en hem mijn probleem voorleg, is de standaard reactie dat ik student ben en dus niet hoef in te checken en dergelijke. Prima, want hij doet het toch niet. Maar vandaag had ik een conducteur die mij kwam controleren en er toch echt anders over dacht. Hij zag dat ik geen reisrecht had (waar ik zelf ook nogal bevreemd van opkeek) en ging informeren. Hij kwam tot de conclusie dat ik in september pas weer ga studeren en volgens hem kan ik tot die tijd mijn OV chip niet gebruiken. Wat?! Maar ik kan toch op saldo reizen? Nee, volgens meneer niet.

Uiteindelijk zette hij me in Den Dolder (Bilthoven ingestapt) uit de trein en moest ik daar een kaartje kopen naar Amersfoort . In de hitte heb ik een halfuur staan wachten op de volgende trein en was daardoor te laat in Amersfoort (gelukkig bleek dit geen gevolgen te hebben). Ik had ook de optie om te blijven zitten, maar dan zou ik wel een boete van €35,- moeten betalen. Daar pas ik toch echt voor.

Terwijl ik op Den Dolder stond te wachten, kwam de sprinter naar Baarn langs. De conducteur van die trein vroeg of ik mee moest en ik vertelde hem mijn verhaal. Onredelijk, vond hij het. Hij zei dat hij me gewoon een kaartje op Amersfoort had moeten laten kopen en dat dit niet kon. Het grappige was dat toen papa in de trein zat, op weg naar Utrecht, hij ook een conducteur aansprak. Dit bleek dezelfde conducteur te zijn als die van de sprinter naar Baarn.

Ik ben het spuugzat dat er zoveel onduidelijkheid is over het gebruik van de OV chipkaart. Ik weet nu niet of ik wel of geen gewoon kaartje moet kopen, of de kaart moet blijven proberen. Het wordt tijd dat er wat opheldering komt. Er wordt dan ook zeker nog werk van gemaakt.