zaterdag 21 augustus 2010

Sail Amsterdam 2010

Je hoort er iedere dag weer wat over in het nieuws, zowel op de televisie als radio, maar het is ook een geregeld terugkerend onderwerp in de kranten en politiek. Menig Nederlander heeft er dagelijks mee te maken: file.

Dit geldt echter niet voor schippers en andere vaarders die onze rivieren en zeeën betreden. Normaal gesproken dan. Met Sail Amsterdam gaat het er geheel anders aan toe, en ik heb dit gister mee mogen maken. Het is te bizar voor woorden en ik ben dan ook meer dan blij dat ik dit heb mogen mee maken.

Ruben (dankzij hem kon ik er immers bij zijn) en ik vertrokken al bijtijds, in de hoop de drukte en files richting Sail voor te zijn. Die missie is gelukt: we waren de files voor en arriveerden twee uur te vroeg. Gelukkig maakte het mooie weer dit helemaal goed. We hebben wat boten bekeken die aangemeerd lagen, wachtend op het begin van de tweede Sail-dag. Natuurlijk waren we ook benieuwd naar de 'Hanzestad', de boot waar wij de rest van de dag op zouden vertoeven. Schip na schip, stuk voor stuk prachtig, kwamen we aan bij een boot voor gezelschappen. En ja hoor, deze laatste boot in de haven bleek de 'Hanzestad' te zijn. Eerlijk is eerlijk, het had niet de charmes van een prachtig zeilschip, maar wij waren allang blij dat we dit bijzondere evenement op deze manier konden bijwonen.

Om 11.45 uur verwisselden we het aangename zonnetje buiten voor de drukkende warmte binnen. Het was tijd om ons te melden bij Opel en te wachten tot we konden boarden. Ik ben aan talloze mensen voorgesteld, maar er is me niet veel meer bijgebleven dan twee Jeroens, één Hans en een rechten-student. Het was al 12.15 uur toen we de 'Hanzestad' op liepen en vertrokken.


Het begin van de tocht was rustig. We konden de andere boten die ook uit de Alaskahaven vertrokken waren vanaf onze boot bewonderen en daarnaast genieten van het uitzicht, hoewel dat behoorlijk veel industrieterrein-achtige gebieden bleken te zijn. Toch kan er niets op tegen het wapperen van je haren in de wind en het deinen op zee. Wat een genot, wat een ontspanning.

Rond 13.00 uur werden we verzocht het bovendek te verlaten om te komen genieten van de lunch beneden. De lunch was toch wel een verrassing. Er werd ons een lopend koud- en warm buffet gepresenteerd van niemand minder dan Ron Blaauw, één van Nederland's topkoks. En hóe: Vanuit de grond kwam de buffettafel opgerezen, zodat we er uiteindelijk omheen konden lopen. Het zag er prachtig uit en we hebben dan ook met z'n allen genoten van al dit heerlijks.

Tegen de tijd dat de buffettafel leeggegeten en de mensen voldaan waren, bevonden we ons aan het begin van het 'echte' Sail: overal om ons heen waren boten. Niet alleen deelnemende boten, maar ook recreanten en boten waarop gewoon gewerkt werd, zoals iedere andere dag. De verbazing, verbijstering en het ongeloof begon tot me door te dringen. Het is een wonder dat niemand tegen elkaar opbotst, dacht ik bij mezelf. Te snel gedacht, bleek later.

Alle soorten en maten boten en schepen op één plaats. Probeer je dat eens voor te stellen (Ongeveer 600 deelnemende schepen en daarnaast de recreanten e.d.). Houd maar op, dat lukt je toch niet. Het is een fantastisch schouwspel, want ze zijn voor, achter en naast je. Iedere boot is en heet weer anders en je raakt niet uitgekeken. Ook was er een stoomboot, ja, een echte stoomboot die liedjes floot, zoals hier te horen/zien is (Filmpje door Ruben).


We arriveerden om 17.00 uur weer in de Alaskahaven. Onderweg is ons nog een dessert, tevens door Ron Blaauw, aangeboden: keuze uit pudding, romanoff en vers fruit. Altijd goed. Ruben en ik sloten deze fijne dag af met overheerlijke pannenkoeken, een geweldige ervaring en 115 foto's.

Het maken van foto's was een enorm leuke uitdaging. Niet alleen het te fotograferen object bewoog, maar ook ikzelf natuurlijk. Daarnaast was het op een gegeven moment enorm lastig om één bepaald schip of moment vast te leggen.

Klik op 'meer lezen' om alle foto's te bekijken, gemaakt door mij met mijn Nikon Coolpix L110. Klik op de foto's voor een vergroting.

Wellicht zul je op enkele foto's de naam van het schip zien. Op onze boarding pass stond een korte toelichting bij de verschillende soorten tallships, tevens met namen van de schepen. Voor de geïnteresseerden:

Brik (Aphrodite, Mercedes, Astrid)
De brik voert twee volledig vierkant getuigde masten. Op de boegspriet tussen de masten worden slagzeilen bijgezet. Achter de grote mast wordt een brikzeil of bezaan gevoerd.

Volschip (Dar Mlodziezy, Sørlandet, Mir, Amerigo Vespucci)
Volledig vierkant getuigd (dus met ra's) zeilschip met minimaal drie masten.

Topzeilschoener (Oosterschelde, Gulden Leeuw, Bel Espoir II, Wylde Swan)
Zeilschip voert een of twee razeilen boven het voorste schoenerzeil.

Barkentijn (Shabab of Oman, Dewaruci, Thalassa, Kaliakra, Loth Lorien)
Zeilschip waarvan alleen de fokkemast volledig vierkant getuigd (dus met ra's) is. De volgende masten zijn langsgetuigd (dus met giek en gaffel en/of topzeilen).

Bark (Sedov, Sagres II, Kruzenshtern, Stad Amsterdam)
Zeilschip met 3, 4 of 5 masten, waarvan de achterste mast niet vierkant, maar langsgetuigd (dus met een giek of gaffel) is.

Schoener (Eendracht, Minerva)
Tot 1850 waren schoeners getuigd met twee masten. De achterste vaak langer dan de voorste. Na die tijd verschenen er schoeners met steeds meer masten.

Brigantijn (Bounty, Tolkien)
Alleen de voorste mast is vierkant getuigd. De grote mast voert een langsscheeps grootzeil (brikzeil).



















































































































1 opmerking:

  1. Zo te zien ben je inderdaad weer een leuk ervaring rijker. Je boft maar hoor met zo'n vriend. Al die schepen, het lekkere eten, toe maar!

    BeantwoordenVerwijderen