Geslaagde impuls

Soms heb je van die dagen dat je van alles in de planning hebt. En soms heb je een dag gepland om gewoon te ontspannen. Juist die dagen lopen altijd volkomen anders dan... gepland.

Zo'n dag had ik gister. Het enige wat ik zou doen, was fietsen voor mijn revalidatie. Daarna mocht ik de hele dag de tijd nemen om lekker te lezen, want internet en de televisie deden het immers niet. Maar ineens kreeg ik de kolder in mijn hoofd en besloot op pad te gaan voor iets wat ik ook rustig volgende week zou kunnen doen.

Schoenen aan, jas in tas en gaan. Lijn 52 bracht mij vanaf Amersfoort CS naar Utrecht - Jans Kerkhof. De sfeer vrolijkte me direct op, want door de UIT-week is het er een drukte van jewelste. Muziek, studenten en gezelligheid: wat wil een mens nog meer op maandag?

Dankzij de uitstapjes van Ruben wist ik door puur op mijn richtingsgevoel (normaal amper in staat om noord van zuid te onderscheiden) af te gaan in één keer mijn doel te vinden. En met succes. Toen ik eindelijk geslaagd was, keerde ik terug naar het Jans Kerkhof om te beginnen aan mijn reis terug naar huis.

Terwijl ik aan kwam lopen reed mijn bus voor. Dus ik stapte opgewekt in lijn 52, blij dat alles zo vlot en voorspoedig verliep. Totdat het scherm als eindbestemming 'Zeist - Handelscentrum' bleef aangeven, normaal één van de haltes op weg naar Amersfoort CS.
''Chauffeur, gaat deze bus wel naar Amersfoort CS?'' Nee dus. Dat had ik weer.

Na drie seconden op Witte Vrouwen te hebben gestaan, wachtend op een lijn 52, kwam er een seinende lijn 11 aan. Krijg nou wat. Voor het eerst in al die jaren kwam ik papa tegen als buschauffeur. Dus ik ben ingestapt en meegereden naar de Uithof, waar ik helemaal niet moest zijn en wat bovendien niet op de route lag. Het monterde mijn humeur echter weer helemaal op en vol goede moed stapte ik over op een lijn 296, die me ook nog eens praktisch thuis af zou zetten.

Impulsief als ik ben stapte ik echter heel wat haltes eerder uit om nog een tussenstop te maken bij de Etos. Ook daar heb ik weer alles gehaald wat ik moest hebben en liep uiteindelijk nog een behoorlijk eind naar huis. Tevreden.

Het is gek hoe een dag, bestemd voor relaxen en luieren, zulke rare wendingen kan nemen. Ik kan zo genieten van deze kleine uitjes met mijzelf en onverwachte ontmoetingen met mensen als papa. En zeg nou zelf, zo'n dagje touren en verrast worden verkiezen we toch allemaal boven een dagje luieren?